O Wolontariuszach i Zwierzętach...WOLONTARIAT - JAKI JEST.

Illa

O Wolontariuszach i Zwierzętach...

Wolontariat w bydgoskim schronisku działa od wielu lat. Los zwierząt nie jest obojętny ludziom. Nie tylko tym zupełnie młodym. W naszym wolontariacie udzielają się ludzie w rożnym wieku. Mamy tu wolontariuszy od czternastego roku życia aż do wieku bardzo dojrzałego. By zostać wolontariuszem należy wyrazić wole pomocy zwierzętom i zgłosić się do nas. Wymagamy by kandydat na wolontariusza uczył się na dobrym poziomie ( rozumiemy przez to średnia z wyników nauczania na poziomie minimum 3,5). Nie chcemy bowiem, by czas który poświęci zwierzętom zaważył na wynikach w nauce tego młodego człowieka)

Wolontariusz nieletni wypisuje umowę o wolontariacie, którą podpisują Jego rodzice. Wolontariusz dorosły sam składa podpis pod umową. Działamy zgodnie z ustawą o pożytku publicznym i wolontariacie. Nasi wolontariusze są odpowiednio ubezpieczeni. Wymagamy załączenia dwóch zdjęć legitymacyjnych (jedno do akt, drugie do identyfikatora). Obowiązkowe jest noszenie identyfikatora w czasie pracy wolontariusza.

W specjalnym zeszycie zapisuje się godzinę przyjścia wolontariusza do schroniska i czas jego opuszczenia. Wolontariusze muszą przestrzegać regulaminu Klubu Przyjaciół Schroniska.

Pracownicy Schroniska nie są, choćby nie wiem jak się starali, w stanie zapewnić schroniskowym zwierzętom dostatecznej porcji codziennej uwagi, pieszczot, treningu i zabawy. Dlatego też tak bardzo cenimy sobie wszechstronną pomoc wolontariuszy.

Można wymienić wiele czynności które wykonują nasi wolontariusze a to:

Pomoc w sprzątaniu klatek małych zwierząt (zawsze połączone z przemawianiem do tych, spragnionych kontaktu z człowiekiem , maluszków), sprzątanie obejścia, prace ogrodnicze, pielęgnacja zwierząt, ( strzyżenie, czesanie, kąpiele) spacery z psami, oprowadzanie odwiedzających schronisko, pomoc w organizacji imprez publicznych.

Nie do przecenienia jednak jest jedna z najważniejszych ról wolontariuszy w schronisku.

Mianowicie socjalizacja psów.
( Poczytajcie też na Forum o "Lirze" - Pozytywnym szkoleniu Psów Schroniskowych)

Wolontariusze w bydgoskim schronisku odgrywają wielka rolę w socjalizacji psów, które z różnych powodów straciły dotychczasowych właścicieli. Różna jest przeszłość psów i kotów do schroniska trafiających. Nie chcemy by taki nasz „pensjonariusz” trafiał do nowego domu jako zwierzę o którym niewiele wiemy. Bardzo pomocni w poznaniu cech zwierząt są wolontariusze. To oni, wyprowadzając psa na spacer, mogą choć w przybliżeniu stwierdzić czy toleruje on towarzystwo innych zwierząt, czy lubi być głaskany czy jest dominujący czy słucha poleceń.....

Pies który w boksie wydaje się zamknięty w sobie, wystraszony i wycofany niejednokrotnie dzięki wolontariuszom odzyskuje wiarę w człowieka.. Wystarczy przejrzeć wątki psów „do adopcji” na naszym, schroniskowym forum (adres; ) by zobaczyć wręcz „czarodziejskie” przemiany psów. Fotografie psich pyszczków z początku kontaktów z wolontariuszami i te późniejsze, nie pozostawiają wątpliwości co do wspaniałej pracy, którą wykonują młodzi ludzie, by psy znów ufały człowiekowi i odnalazły z powrotem radość życia. Proszę się przekonać! Zdjęcia mówią wiele.

Nie trzeba być doświadczonym kynologiem by zauważyć różnicę. Z początku zamknięte pyski, smutne, okrągłe, wystraszone oczy... A po jakimś czasie.. roześmiane, otwarte pyszczki. „Wywalone” z radości jęzory, otwarte w psim uśmiechu paszcze. I to przytulanie się do ludzi..Szukanie z nimi kontaktu.

Wiemy, że wolontariuszki bardzo przywiązują się do poszczególnych psiaków Niekiedy owocuje to adopcjami. Tak na przykład Iga zaadoptowała zupełnie niewidomego, choć młodego DIXA. Pani Ola zabrała do domu aż trzy psy. Kastora, który „przesiedział” w Schronisku trzy lata, Szarika (miniatura owczarka niemieckiego) i bardzo starą, schorowaną, prawie niewidomą Dolores.

Wielu ludzi uważa, że starszy pies nie nadaje się do adopcji. Tacy ludzie mówią: „8 lat to pies za stary..” Niestety, nie wszystkich da się przekonać że taki pies TEŻ zasługuje na dobry dom. Na szczęście i takie psy trafiają do dobrych domów. Staramy się je poddawać szkoleniu, wysyłamy do „groomerów”. Dzięki temu zyskują na wyglądzie a przy nienagannych manierach staja się bardziej atrakcyjne. Wskazane później chętnemu do adopcji przez wolontariusza – często zyskują aprobatę i.. wychodzą z nowym właścicielem do nowych domów.

Takie „trudne” adopcje powodują, że można mieć nadzieję, iż te psy które latami czekają na dobry los, mogą się go w końcu doczekać. I tak często, za przyczyną wolontariuszy bywa.

Intensywne poszukiwanie domów dla psów i kotów ze schroniska to wielki wkład wolontariuszy w zmniejszanie się liczby zwierząt w schronisku. Tworzenie ogłoszeń dla psów na forach internetowych, wykonywanie dla nich bannerów, plakatów i rozpowszechnianie tego bardzo szeroko pośród internautów a także w „realu” to wielka praca, dająca większa szansę na adopcję tych psich i kocich sierot.

Zdarza się, że schronisko jest też miejscem które ratuje ludzi. Niejednokrotnie zmartwienia wolontariuszy odchodzą na dalszy plan gdy można przytulić potrzebujące pomocy zwierzę. Wolontariusze to grupa ludzi, których łączy prawdziwa miłość do zwierząt. Myślę, ze to daje im poczucie wypełniania misji. Wierzę także w to, że osoby, którym los zwierząt nie jest obojętny, obok cierpienia ludzi także nie przejdą obojętnie.
Izabella Szolginia - dyrektor Schroniska