Aza -

homerka

No nareszcie bo za bardzo zaczęłam się do niej przywiązywać Very Happy

Ciekawe co porabia ale przynajmniej kogoś już ma

Powodzenia Azunia!!!

Tylko nie wracaj!

oli :)

Super !

Trzymaj się homerko Smile

Martuchny

Świetnie,bardzo się cieszę z tego ,że poszła do domku!
Homerko,mam nadzieję,że bardziej się cieszysz niż jesteś smutna (o ile w ogóle jesteś)?xd

homerka

Nie mam powodu do smutku. Cieszę się ze szczęścia Azuni

Zawsze będzie się tęsknić i wspominać ulubieńców ale ona tam gdzieś jest i ma już dom.

homerka

Dzisiaj spotkałam Azę podczas schroniskowego spaceru

Aza ma się dobrze, słucha się i właściciele są zadowoleni. Mam jeszcze większy powód do radości i do tego by się nie martwić

Madź

Daleko Aza się nie wyprowadziła Very Happy

monia:)

super, świetnie Wink

KasiaK

Super!!! Powodzenia Aza!!! Smile

Ania i Paweł · Gość

Chociaż bardzo się staramy Wink

, nie umiemy wyobrazić sobie idealniejszego psa. Zanim ją adoptowaliśmy, przeglądaliśmy opisy psiaków w poszukiwaniu tego, który spodobałby się nam najbardziej. Aza była jednym z zdecydowanych faworytów (dziękujemy za opisy i zdjęcia Homerko, bardzo nam się przydały w naszych poszukiwaniach), a gdy już spotkaliśmy ją na żywo, po prostu się zakochaliśmy Very Happy

Wiedzieliśmy, że Aza to idealna sunia dla nas, dlatego bez wahania zarezerwowaliśmy ją dla siebie. Żeby nie stresować jej dodatkowo świętami i sylwestrem w nowym miejscu, postanowiliśmy zabrać ją zaraz po Nowym Roku. Zaznaczmy, że ponaddwutygodniowe czekanie nie było łatwe.

Aby Azuni łatwiej było się przystosować do nowego miejsca, przygotowaliśmy oczywiście „norkę”, czyli przywleczony z piwnicy plastikowy stół przykryty kocem, a pod nim legowisko. Zrezygnowaliśmy z podróży autobusem i zabraliśmy ją na ośmiokilometrowy spacer do jej nowego domu (Madź wcale nie mieszkamy tak blisko schroniska, daleki piątkowy spacer to wynik naszej chęci, by Aza się porządnie wybiegała Wink

). Zanim ją adoptowaliśmy, wzięliśmy sunię na dłuższy spacer poza teren schroniska, aby miała chociaż krótką możliwość zapoznania się z nami. Opłaciło się. Nowe miejsce powitała z ciekawością i radością. Tylko przez chwilę była zdezorientowana.

Okazało się, że norka wcale nie była potrzebna. Azunia nie bała się nas, nie chowała się, sama do nas podchodziła, co więcej, podążała za nami krok w krok. Słodko zasypiała u naszych stóp. Początkowo jedynymi odgłosami, które wydawała, były warknięcia czy skomlenie, gdy sprzeciwiała się naszemu brakowi entuzjazmu w kwestii polowania na wiewiórkę – nadal nie chce dać sobie wytłumaczyć, że wiewiórki są pod ochroną Wink

Po niecałym tygodniu możemy powiedzieć, że tylko z trzy razy słyszeliśmy jej szczeknięcia, co bardzo nam się podoba – głównie ze względu na spokój sąsiadów Wink

Sunia bardzo polubiła swoje otoczenie, pobliski park jest źródłem mnóstwa intrygujących zapachów, można tu spotkać wiele spacerujących psów, kaczki i inne zwierzęta.

Azunia bardzo szybko się z nami oswoiła, ładnie chodzi na smyczy, zna podstawowe komendy, nauczyliśmy ją nowej – leżeć. Spokojnie czeka na założenie smyczy, od początku załatwia się na zewnątrz. Warknięciem ostrzega o przyjściu gości czy dziwnych zachowaniach na klatce schodowej Wink

Przybiega na wołanie, lubi się bawić w szukanie, szczególnie jeśli dotyczy to ukrytych przysmaków Very Happy

Nie wykazuje agresji, mimo tak nielubianych czynności jak kąpiel czy wizyta u weterynarza (zabraliśmy ją do lekarza, gdyż często drapała się po uszkach i okazało się, że cierpi na ich infekcję). Ładnie wita obcych w domu, nie łasi się o ludzkie jedzenie, jednak gdy siada obok podczas posiłków i patrzy na człowieka tymi swoimi słodkimi oczami, ma się ochotę oddać jej pół talerza;) Azunia nadal uwielbia spać obok nas, gdy np. siedzimy przy komputerze, i robi to w najróżniejszych, często śmiesznych pozycjach. Musimy się nieźle nagimnastykować, by wstając, gdy nie chcemy jej budzić, na nią nie nadepnąć.

Mamy nadzieję, że będziemy umieli dostarczyć jej tyle radości, ile ona daje nam,
Ania i Paweł

Chcieliśmy wrzucić też zdjęcia, niestety nie możemy jako niezarejestrowani użytkownicy.

monia:)

nie ma nic lepszgo niż wiedzieć, że psiak trafił w super miejsce

a jeszcz jak nowi właściciele utrzymują kontakt, to już w ogóle cudownie Very Happy

natalia993

cudownie czytać takie wiadomości Very Happy

homerka

Zdjęcia można przesłać mi na maila i wtedy mogę je dopasować i wstawić na forum Rolling Eyes

[link widoczny dla zalogowanych]

Cudowne wiadomości Very Happy

Aż miło się czyta, że Aza tak szybko się zadomowiła. Dobrze, że utrwala komendy i się nadal uczy. Na pewno też aportuje ale czasem potrafi zgubić patyk w połowie drogi Laughing

Przyznam, że o gonieniu wiewiórek nie wiedziałam, tylko że żadnych nie spotykałyśmy na spacerach. I te przygotowania na jej przyjęcie w nowym domu, no to lepiej już nie mogła trafić i mam nadzieję, że uszka szybko dojdą do siebie Very Happy

Baaaaaaaaardzo dziękuje za wieści. Smile

Ania i Paweł · Gość

Zdjęcia już podesłaliśmy. Dziękujemy za pomoc Smile

Jeśli chodzi o aportowanie, to w domu ćwiczyliśmy z piłką i dobrze sobie radziła, ale na spacerze jest w takiej euforii spowodowanej bieganiem bez smyczy, że czasami po rzuceniu patyka przynosi zupełnie inny lub rzeczywiście go gubi Smile

Za to naprawdę jesteśmy pod wrażeniem jej zdolności szukania nas. Świetnie sobie z tym radzi, nawet po zmierzchu, chociaż trochę oszukuje i podgląda Wink

homerka

"Oszukuje i podgląda" to mnie trochę rozbawiło Laughing

Oto Azowe fotki od właścicieli Very Happy

Pierwsza najlepsza, bardzo fajnie ułożyła się w legowisku.

Na dywaniku Smile

Ma teraz piękną obrożę, no i adresówkę Very Happy

Baaardzo fajne zdjęcia aż nie mogę oderwać wzroku Rolling Eyes

Dziękujemy Very Happy

Madź

ale Aza ma teraz dobrze!!! Very Happy